Het is vijf voor twaalf in het holst van de nacht. De lucht is vochtig van het zojuist gepasseerde onweer. De golven van een kalmerende zee slaan tegen de betonnen kade van een lege haven. Tussen de vele loodsen op de have staat in het midden een enkele loods los van de anderen. Boven de schuifdeur van de loods hangt een lamp die een duister figuur verlicht. Het figuur draagt een lange grijze overjas, zijn gezicht met ongeschoren stoppelbaard wordt bedekt door de schaduw van zijn grijze herenhoed. Hij neemt een trekje van zijn sigaret en kijkt omhoog na de deur. In zijn grijsbruine ogen reflecteert het licht van de loods. Verontwaardigt draait de man zich om en loopt naar de rand van de kade. Even mompelt de man met een schorre stem tegen zichzelf dat hij en sceptisch blik van de samenleving heeft gekregen of misschien wel simpelweg oud en knorrig.
De sceptische blik zal hier woorden verteld door de ogen van dit duister figuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten